Guus, kom naar huus

Refrein:
Guus, kom naar huus, want de koeien staan op springen,
de varkens motten vretten en 't hooi mot van 't land.

Guus, kom naar huus, want daar beuren rare dingen.
Dit kan toch zo niet doorgaan, Guus wat is er aan de hand?
Guus Uitenwaard is een week of wat geleden,
toen 'ie terugkwam met de trekker na ‘t hooien van het land,
met een behoorlijk flinke vaart tegen de koeienstal gereden:
zien trekker total-loss en zien kop in 't verband.

Nou kan 'n boer niet zonder trekker,
dus eenn nieuwe mos er kommen.
De schoenendoos werd omgekeerd, het kapitaal geteld.
En op zaterdag het Guus de buus naar Rotterdam genomen,
en in z'n binnenzak had Guus een flinke boerentiet met geld.

Guus Uitenwaard had zich nooit in een stad begeven,
hij kent alleen 't dorp, 't land, de oude boerderij.
Zien heit had vroeger zeid, da’s waar de wilde wijven leven,
die veur een stuuver mee naar boven gaan veur de vrijerij.

Daar krieg je grote puust'n van,
want al die wijven uut de steden,
leven daar in zonde en die gaan nooit naar de kerk.
Alleen naar grote feesten, orgies en excessen deden,
ja, de duvel in de steden heeft daar flink wat overwerk.

Refrein

Guus Uitenwaard liep daar constant aan te denken,
toen ergens in de binnenstad een struise tot 'm zei:
"Hee, ga je mee, ‘k weet waar ze een lekker neutje schenken,
daar komen enkel mensen met manieren zoals jij.”

Huize Constance geeft je een kans schat,
kom je lekker mee naar boven?
En Guus dacht, als pastoor dit wist, dan kom ik in de hel.
Die blote bill'n, naakte wieven, Guus die kon 't niet geloven,
Dit had een Uitenwaard nog nooit ervaart,
maar Guus had 't nu wel.

Refrein

Guus Uitenwaard kreeg de smaak nu goed te pakken
en kocht geen grote trekker, maar een snell' Amerikaan.
Daar scheurt 'ie mee naar Rotterdam,
om flink daar deur te zakken,
met alleen de wilde wijven, maar z'n koeien laat 'ie staan.

Het hele dorp spreekt schande over Uitenwaard
en zien manieren en pastoor zegt nou die Uitenwaard,
die komt vast in de hel.
Maar Guus vergat de boerderij, het land en al zien dieren en
spandeerde heel zien schoenendoos aan 't wilde wijvenspel.

Refrein