SOFA

Previous
Drie schuintamboers

Chapter II - Page 13
Back

Next
Daar was laatst een meisje loos

Merck toch hoe sterck

Merck toch hoe sterck nu in 't werck sich al steld,
Die 't allen tijd so ons vrijheit heeft bestreden.
Sie hoe hij slaeft, graeft en draeft met geweld,
Om ons goet en ons bloet en onse steden.
Hoor de Spaensche trommels slaen, hoor Maraens trompetten!
Siet hoe komt hij trecken aen, Bergen te bezetten.

Refrein:
Berg op Zoom, hout u vroom, stut de Spaensche scharen.
Laat 's Lands boom end' sijn stroom, trouwlijck doen bewaren!

Het Moedige, bloedige, woedige swaerd,
blonck en het klonck, dat de vonken daeruijt vlogen.
Beving en leving, opgeving der aerd,
wonder, gedonder nu onder was dan boven.
door al 't mijnen en 't geschut, dat men daeglijcx hoorde,
menig Spanjaert in sijn hut, in sijn bloed versmoorde.

Refrein

Die van Oranjen quam Spanjen aen boord,
om uijt het velt als een helt, 't geweld te weeren.
Maer also dra Spinola 't heeft gehoord,
trekt hij flux heen op de been met al sijn heeren.
Cordua kruijd spoedig voort, sach daer niet te winnen.
Don Velasco liep gestoord, 't vlas was niet te spinnen.

Refrein