SOFA

Previous
Eend

Chapter III - Page 19
Back

Next
Jan Klaassen

Ritme van de regen

Zachtje stikt de regen op m'n zolderraam,
't ritme van de eenzaamheid.
Die regen zegt we waren zo gelukkig saam,
maar nu is dat verleden tijd.

De regen valt bij stromen, 't is een trieste dag,
want jij liet me staan alleen.
Ik ken nu de betekenis van tegenslag,
omdat je met m'n hart verdween.

Kom vertel me, regen, wat je voelt.
Zeg maak het tussen ons een beetje goed.
Ik heb niks aan een ander,
want ik houd alleen maar van haar.

De regen valt bij stromen, 't is een trieste dag,
want jij liet me staan alleen.
Ik ken nu de betekenis van tegenslag,
omdat je met m'n hart verdween.

Kom vertel me regen wat ik voel.
Maak haar hartje vurig want ze is zo koel.
Vraag het, beste regen, aan de zon,
hoe of je dat doet.

Zachtjes tikt de regen op 't zolderraam,
‘t ritme van de eenzaamheid.
Die regen zegt, we waren zo gelukkig saam,
maar nu is dat verleden tijd.