Jan Klaassen

Refrein
Jan Klaassen was trompetter, in het leger van de prins,
Hij marcheerde van Den Helder naar Den Briel.
Hij had geen geld en hij was geen held
en hij hield niet van het krijgsgeweld,
maar trompetter was hij wel in hart en ziel!

Het leger sloeg zijn tenten op voor Alkmaar in het veld
en zolang geen vijand zich liet zien was iedereen een held.
De kroeg werd als strategisch punt
door het hoofdkwartier bezet.
De officieren brulden: "Jan kom speel op je trompet!"
Ze werden wakker in de goot, in de morgen kil en koud,
maar Jan Klaassen sliep in de armen
van de dochter van de schout.

Refrein

De prins sprak op inspectie tot de
majoor van de compagnie:
"Ik zag hier alle stukken wel van mijn artillerie,
ja, zelfs dat stuk in uw kraag en dat blonde in bed,
maar waar is dat stuk ongeluk van
een Jan met z'n trompet?".
En niemand die Jan Klaassen zag die bij de stadspoort zat
en honderd liedjes speelde voor de kinderen van de stad.

Refrein

Jan Klaassen zei: "Vaarwel m'n lief, ik zie je volgend jaar,
Wanneer de lente terugkomt, dan zijn wij weer bijelkaar."
De winter ging, de zomer kwam, de oorlog was voorbij,
maar 't leger is nooit teruggekeerd van de Mookerhei.
Geen mens die van Jan Klaassen
ooit iets teruggevonden heeft,
maar alle kinderen kennen hem, hij is niet dood, hij leeft!

Refrein